Ferris Bueller's Day Off

Οι Λαιστρυγόνες είμαστε καλοί άνθρωποι – τουλάχιστον κάποιες φορές. Θέλουμε να βοηθάμε τον κόσμο να λύνει τα προβλήματά του - και ένα από τα μεγαλύτερα είναι η παντελής αδυναμία των γυναικών να καταλάβουν τους άνδρες. Για όλες τις περίεργες απορίες σας αγαπητές αναγνώστριες υπάρχει το Cosmopolitan (ή ό,τι άλλο εμπιστεύεστε τέλος πάντων) για να διαβάσετε για το ανδρικό σημείο G και άλλα κρυμμένα μυστικά.. Εγώ θα σας μιλήσω για πιο κατάλληλα και κοινά πράγματα. Ίσως η μικρή μας ιστορία σας φανεί άσχετη αλλά προσπαθείστε να διαβάσετε τα κρυμμένα μηνύματα.

Πάνε πια αρκετά χρόνια – ήταν ακόμα οι μέρες που ο Πολύφημος ταξίδευε συχνά στο Λονδίνο για επαγγελματικούς λόγους.. (Λίγο μετά , αποφάσισε ότι οι 4μίση ώρες πτήσης τον κούραζαν και άρχισε να το αποφεύγει..). Σχεδόν κάθε τέτοιο επαγγελματικό ταξίδι οργανωνόταν για Πέμπτη – Παρασκευή με επιστροφή Κυριακή βράδυ..

Πριν προχωρήσω να προειδοποιήσω τις γυναίκες που μας διαβάζουν να βάλουν λίγο όπισθεν στο μυαλό τους. Ήδη έχουν φτάσει πολύ μακριά με τη φαντασία τους για το συνέβη εκείνο το Σαββατοκύριακο (τα πολλά περιοδικά φταίνε..) αλλά δεν ξέρουν τίποτα.

Το Σαββατοκύριακο λοιπόν της ιστορίας μας , ο Πολύφημος φιλοξενείτο στο σπίτι του Κολοσσού.. Για να πιάνουμε μία μία τις διαφορές των δύο φύλλων, μόνο για άντρες , η πιο καταπληκτική μέρα της ζωής τους μπορεί να είναι Κυριακή και να τελειώσει στις 7 το απόγευμα.. Αυτό αποκλείεται ποτέ να συμβεί σε μια γυναίκα ..τι ώρα θα ανάψουν τα κεριά…;;;

Η μέρα εκείνη λοιπόν ξεκίνησε με ωριαίο τρέξιμο στο Hyde Park. Μια ώρα εκτόνωσης, με χαλαρή κουβέντα για οποιοδήποτε ηλίθιο θέμα.

Εκείνα τα χρόνια , οι επισκέψεις στο Λονδίνο ήταν και μια ευκαιρία να δεις κόσμο, φίλους παλιούς. Εκείνη την Κυριακή λοιπόν, λίγο πριν το μεσημέρι στο Flat 87 (θυμήσου το Eurobasket) μαζεύτηκαν πέντε παλιοί φίλοι για μπάλλα και πίτσες. Το καλό με τους άντρες είναι ότι όταν βλέπουν παλιούς φίλους είναι σα μικρά παιδιά. Θυμούνται τα παλιά και περνάνε καλά .. χωρίς back thoughts και διάφορες άλλες περίπλοκες διαδικασίες. To γεγονός ότι δεν είχαμε ιδιαίτερο συναισθηματικό ενδιαφέρον για το παιχνίδι βοηθούσε να κυλήσουν τα πράγματα χαλαρά. Οι περισσότεροι υποστηρίζαμε την αρμάτα του Alan Shearer αλλά το match τελείωσε 6-2 υπέρ της Manchester.

Ανάμεσα σε πίτσες και μπύρες κάποια στιγμή τα αίματα άναψαν όταν ένας από την παρέα έκανε ένα καλοπροαίρετο και ήπιο σχόλιο για την ομάδα του Παναθηναϊκού. Δεν είναι και ό,τι πιο wise να θίγεις την πράσινη ιδέα – ειδικά αν είσαι γάβρος ακόμα και κυριλέ - . Η συζήτηση παρεκτράπηκε – με χαρακτηρισμούς του τύπου «Είσαι Ταλιμπάν» - και χρειάστηκαν πολλοί τόνοι νερό από τους «πυροσβέστες» για να επανέλθουμε..

Με μια άφιξη ακόμα , η μέρα συνεχίστηκε στο τοπικό snooker house του Notting Hill.
Ομαδικό παιχνίδι, χαμηλής ποιότητας (κανείς δεν διεκδικούσε δάφνες στην τσόχα). Τα μπιλιαρδάδικα στο Λονδίνο είναι μια χαρά μέρη – σαν all day bars – και επιπλέον μπορείς να πιεις και τις βότκες σου.

Έτσι απλά κάπου στις 7 το απόγευμα μπήκε ο Πολύφημος με μια έκφραση ηρεμίας και γαλήνης στο πρόσωπό του στο Heathrow Express…
Και ρωτάτε εσείς , καλά αυτό ήταν όλο ; Μα αυτό προσπαθώ να σας πω από την αρχή – πολλά δε θέλει ο άνθρωπος για να απογειωθεί..

Πράγματι η ιστορία μας δεν είχε γκόμενες με μεγάλα στήθη, δεν είχε βόλτες με αμάξια με 200 χλμ, δεν είχε πούρα, ακριβά κρασιά και τραπέζια σε κυριλέ ταβέρνες (contradiction in terms ..) σε κοσμικά νησιά…

Έχουν όμως περάσει πάνω από δέκα χρόνια και ακόμα αυτή είναι η μέρα που θυμόμαστε… Δεν είχε τίποτα το special, είχε όμως ό,τι χρειάζεται ένας άντρας για να περάσει καλά.. Την ησυχία του και τους κολλητούς του.. (Και, αφού απολογηθώ προκαταβολικά , θα το πω : ένα μεγάλο ευχαριστώ στην τότε κυρία Κολοσσού την οποία όπως εσείς δεν την είδατε πουθενά στην ιστορία μας, έτσι κι εμείς δεν την είδαμε καθόλου στα μάτια μας παρόλο που μάλλον ήταν στο σπίτι..)..

Σίγουρα δεν μπορεί όλες οι μέρες να είναι έτσι..Δεν γίνεται και δεν πρέπει…Οι γυναίκες έχουν ρόλο στη ζωή μας και περνάμε καλά μαζί τους… Αλλά , σαν δώρο σε όλες τις αναγνώστριες και περισσότερο στις παντρεμένες και σε όσες έχουν μακροχρόνιες σχέσεις, ένα πράγμα θα πω: Αν θέλετε να κάνετε ένα μεγάλο δώρο στον εαυτό σας και στη σχέση σας, δώστε χρόνο στο άντρα σας.. Χρόνο δικό του, για τον εαυτό του και τους φίλους του, και δώστε τον με την καρδιά σας.. Χωρίς γκρίνια και μούτρα αν γυρίσει και λίγο αργότερα…

PS Εκείνη η Κυριακή είναι μια μέρα που νομίζω θα θυμόμαστε όλη μας τη ζωή.. Από την άλλη και η πρόσφατη εξόρμηση τριών αντρών (μπαμπάς, νονός και βαφτισιμιός) ήταν επίσης μια υπέροχη μέρα… Κι ας την περάσαμε το περισσότερο χρόνο μας στο Jumbo… Το γεγονός ότι είχα μείνει από μπαταρία στο κινητό οπότε κανείς δεν μπορούσε να ενοχλήσει, ας ιδωθεί ως απλή σύμπτωση… λειτούργησε ο από μηχανής θεός..